నా మది లో గల ఈ భావాలు... పంచుకోవాలనుకున్నా.....తన తో కలిసి చేసిన ప్రయణం లో....చెప్పేందుకు అప్పుడు ధైర్యం లేదు....దాన్ని తలచుకునేందుకు ఇప్పుడు తీరిక లేదు!!!
నీ పలుకుల పల్లవి నింగిని చేరగ...
తొలకరి జల్లై నువు నేలకు జారగ...
ప్రకృతి కాంత పులకింతల్లో మొగ్గలు వేసే...
నీ...నా చెలిమి సంకేతంగా!!!
పచ్చని వెన్నెల నిండుగ కాచే...
మన ఆనందాలే ఆమని కాగా!!!
నిత్యం రగిలే రవి నేనైనా...
దారే తెలియని...నిశి లో చేరి...శశి గా మారి...
నీ ముంగిట వాలి...
దినముకు కరుగుతూ....క్షణములో పెరుగుతూ!!!
తెగబడు అడుగులు....... పాదములాపగ!!!
తడబడు మాటలు....పెదవులు దాటక!!!
ఎగబడు ఆత్రం......... గుండెను తాకగ!!!
భాషను మరిచీ భావం....మూగైపోగా.....
నా ఎదలో వ్యధలు నీతో పంచే పథమేది..?
నీ మది లో కథలు నాకే తెలిసే విధమేది...?
3 comments:
బాగుందండీ మీ కవిత!!
thank u ram garu... 4 the information..
thank u padmarpita garu...
Post a Comment